[05 — Mayo– 2015] CARTA DESDE DENTRO EN SOLIDARIDAD CON LAS COMPAÑERAS ANARQUISTAS SECUETRADAS POR EL ESTADO

“Ante las últi­mas deten­ciones y asaltos a oku­pas y vivien­das por parte de los esbir­ros del Estado-Capital, mostramos nue­stro rec­hazo y un “ya os lo decíamos”.
Para man­tener el Estado poli­cial pre­cisan de ene­mi­gos, Si no hay, lo crean, Para ame­drentar más al pueblo, (si aún más), se han inven­tado la de anarco-terrorista. No tienen bas­tante con los fascis­tas islámi­cos para tanto madero como hay, y claro sus pobres famil­ias tienen que comer…
El movimiento lib­er­tario en su con­junto es el nuevo obje­tivo, aún sabién­dose de sobras que den­tro de él sólo hay una minoría que opta o pudiera optar por la Autode­fensa o la vio­len­cia rev­olu­cionaria. La Anarkía procura la Her­man­dad Uni­ver­sal y es rea­cia a esos méto­dos hasta el estal­lido de la Rev­olu­ción Social. Otra es que siem­pre está abierta a debatir.
Saben, la pasma, que no existe una Orga­ni­zación Anar­quista. Así, Asam­bleas obr­eras for­madas por activis­tas afines que lo mismo están en el frente de las pri­siones, que en la lucha ecológ­ica, oku­pando y ayu­dando a las platafor­mas de bar­rio, anti­desahu­cios y mon­tones de activi­dades más.
Pronto, como en Italia, podrán coger a cua­tro jóvenes reunidos, aún en público, y deten­er­los por “con­spir­ación con fines ter­ror­is­tas”. Que luego con suerte un juez le eche a la calle no impide la tor­tura y/o enclaustramiento.
Así, comm­pañerxs, estad anten­txs. Man­tened en lo posi­ble vues­tras vidas alter­na­ti­vas y sol­i­darias, pero pen­sad que van a por todxs, quieren elim­i­nar la búsqueda y con­se­cu­ción de la Lib­er­tad. No nece­si­tan un “caso Scala” para arrasar vue­stros locales y vivien­das. Te pil­lan una botella de lejía bajo el fre­gadero y te acu­san de querer fab­ricar una bomba química. ¡Y arréglatelas!
En sus noti­cias vuel­ven a acusar por los petardil­los en las cat­e­drales. Evi­den­te­mente, ten­drían que soltar a lxs com­pas chilenxs. En el sigu­iente, rec­ti­fi­cación y dicen que quieren aten­tar con­tra la Policía.
“MORT UN FLIC” escribían ya en el 68 por las pare­des. Lib­erta de expre­sión se llama. Pero no es un acto, es una opinión. Escribe hoy en la Esde­pana democrática actual “MATA A UN POLI” y hos­tias a parte, apología del ter­ror­ismo fijo, como mín­imo. Quieren crim­i­nalizar todo lo que huele a anar­quismo y no some­timiento al Capital.
La com­pañera Noelia Cotelo Riveiro es nue­va­mente repre­sali­ada por luchar por su dig­nidad y la de sus com­pañerxs. La ven­ganza es inven­tarse acusa­ciones que le reporten más y más años de cár­cel en 1ª fase. La última, una carcel­era que sentó en el ban­quillo. Lleva dos sem­anas en Huelga de ham­bre. Hac­erle oír y lle­gar vues­tra solidaridad.
La batalla aquí den­tro se está per­di­endo. Seguir las ini­cia­ti­vas y busque­mos más y nuevos méto­dos.

NO QUEREMOS MÁS MARTIRES ASESINADOS EN RPISIÓN POR EL P. CAPITAL.
Cuidaros afuera, en todos los frentes. Mejor pecar de con­spir­a­noicos que caer en las gar­ras del Estado. Ya no sólo entran y vig­i­lan vuestras-nuestras pági­nas en la red, incluso van bor­rán­dolas como en el caso de la men­cionada com­pañera. Menos tec­nología y más con­tacto humano! Sed fuertes y elegid la forma y el momento de la “pelea”.
¡SALUD Y LIBERTAD!
COLAPSO (Jose Mª Pirla Oli­van, miem­bro del Colec­tivo Anar­quis­tas de Pre­sos Sociales”
CP de Zuera, Zaragoza, Abril de 2015.”

Programa en radio ELA sobre la Operación Piñata

http://www.radioela.org/La-Casa-Incendiada-Claudicar-nunca.html

Programa en el que contamos con varios invitados en el estudio. En primer
lugar charlamos con una de las personas que fue detenida en la Operación
Piñata el pasado 30 de marzo, acusada de pertenencia a organización
terrorista pero que no ha sido enviada a prisión preventiva. Reflexiona
sobre las últimas operaciones contra el anarquismo, así como nos actualiza
la situación de las 5 personas que aún permanecen en prisión preventiva
por la Operación Piñata. http://claudicarnuncarendirsejamas.noblogs.org/

A continuación dos compañeros nos cuentan sobre un episodio represivo
entre el 24 de Abril y el 3 de mayo de 2013 en el que incluso sufrieron
prisión preventiva varios días, dentro del marco contra las movilizaciones
del Rodea el Congreso del 25 abril de ese año. Ahora que se han cumplido 2
años, este caso ha dado un giro fiscal.

Crónica SantanderSecuestra 23A

Para cerrar el programa conectamos telefónicamente con Gonzalo, uno de los
realizadores del documental “Ingobernables. Un recorrido por la Cataluña
anarquista del Siglo XXI”. Este trabajo audiovisual intenta acercarse a la
realidad del movimiento anarquista o antiautoritario en Cataluña,
abordando la conflictividad social de los últimos años: huelgas generales,
bloqueo al “parlament” , el movimiento de las indignadas, los procesos de
autoorganización en barrios y centros de trabajo o la revuelta de Can
Vies. https://ingobernablesdocumental.wordpress.com/

para escuchar o descargar el programa
http://www.radioela.org/La-Casa-Incendiada-Claudicar-nunca.html
La Casa Incendiada (miércoles 20:00 Radio ELA 100fm)
lacasaincendiada@radioela.org
www.radioela.org

Nº1 de la publicación Coraje. Reflexiones y reacciones a partir de la operación piña

Con esta recopilación de textos pretendemos ir informando de lo que ha estado sucediendo desde el día de las detenciones que se produjeron por esta operación y la entrada en prisión de 5 compañeros. Alejándolo de las malversaciones de los medios de comunicación, aportando una visión política que nos ayude a entender el porqué de la represión e intentando infundir ánimo, templanza y aliento ante la coyuntura en la que nos encontramos.

La idea es ir sacando mas números cada poco tiempo. Así que como cada numero tendremos poco tiempo para moverlo hasta que salga el siguiente, y por que sabemos que entre todxs podemos llegar bastante mas lejos, os animamos a que imprimáis ejemplares para repartir en centros sociales, universidades, institutos, la calle, bibliotecas… allá donde consideréis que puede ser útil.
Y que de igual manera lo difundáis por redes sociales, facebook, twitter… todo lo que podáis. Así como mandarlo por emails a vuestras listas de correo, colgarlo en paginas o donde se os ocurra.

Aquí va para descargar.

https://mega.co.nz/#!CcRkBYoZ!xOrC4G1RO-Xbpp7hOQI5lifwIiAyDeeMo1mjek7IzYg

[Castellano, Portugues] DISPERSAN A NUESTROS COMPAÑEROS

[Castellano]

Lo que nos temíamos termina por ocurrir: Dispersan a nuestros compañeros secuestrados por la “Operación Piñata”.

Nos lo temíamos porque el sistema carcelario no iba a permitir que estuvieran todos juntos en la misma cárcel teniendo contacto entre ellos y cerca de un entorno al que resultaba fácil acceder a visitar y mostrar apoyo.

Con gestos como estos, no cabe duda de cómo de duro puede llegar a ser la cárcel para los presos y para los familiares, amigos y compañeros que estamos pendientes de que no ocurra lo que el sistema quiere: aislarles. No vale con ser encerrados contra su voluntad, no vale estar en aislamiento, no vale con tener las comunicaciones intervenidas…. hay una vuelta de tuerca más y es la dispersión.

Esto es algo que lleva afectando a los presos que luchan desde hace años y que pretende ser un desgaste para quienes apoyan a las personas que están encerradas. Desposeerles del mínimo arraigo que les hubieran podido dejar, permitiéndoles estar en la ciudad donde residen, sería lo más ínfimo que se podría ocurrir, pero hasta tales niveles de hostilidad llega el sistema.

Por lo tanto nosotros nos hemos puesto manos a la obra y responderemos a estos ensañamientos con solidaridad. Seguiremos apoyando a nuestros compañeros estén donde estén y no permitiremos que ocurra lo que el sistema carcelario pretende que es aislarles.

En Madrid, Córdoba, Zaragoza, Palencia o a donde quiera que les lleven, iremos con ellos y donde quiera que estén seguiremos diciendo que las cárceles no son para reinsertar, si no para destruir a las personas y a su entorno.

Porque la dispersión aumenta la represión y contra su represión NUESTRA SOLIDARIDAD.

¡ABAJO LOS MUROS DE LAS PRISIONES!

¡LIBERTAD ANARQUISTAS Y ANTIAUTORITARIOS PRESOS!

Las nuevas direcciones son:

PAUL JARA ZEVALLOS

Carretera M-241, Km. 5750

28595 – Estremera

(Madrid)

JAVIER GRIJALBO ADÁN

Autovía A-23, Km. 328

50800 – Zuera

(Zaragoza)

JAVIER GARCÍA CASTRO

Carretera Local P-120

34210 – Dueñas

(Palencia)

JORGE LINARES IZQUIERDO

Autovía Madrid – Cádiz, Km. 391

14014 – Córdoba

ENRIQUE BALAGUER PÉREZ

Carretera M-609, Km. 3,5

28791 – Soto del Real

(Madrid)

……………………………………………………………………………………………………………………………

[Portugues]

O que nós temíamos acabou de ocorrer: Dispersam os nossos companheiros sequestrados pela “Operação Piñata”.

Nós o temíamos porque o sistema carcerário não iria permitir que estivessem todos juntos no mesmo cárcere tendo contato entre eles e próximo de um entorno em que resultava fácil ir visitar e mostrar apoio.

Com gestos como estes, não cabe dúvida de quão duro pode chegar a ser o cárcere para os presos e para os familiares, amigos e companheiros que estão pendentes de que não ocorra o que o sistema quer: isolá-los. Não é suficiente que sejam encerrados contra sua vontade, não é suficiente estarem em isolamento, não é suficiente terem as comunicações interditadas… há uma pressão a mais e é a dispersão.

Isto é algo que acaba afetando aos presos que lutam desde muitos anos e que pretende ser um desgaste para os que apoiam às pessoas que estão presas. Despossuí-los do mínimo enraizamento que lhes poderiam deixar, permitindo-lhes estar na cidade onde residem, seria o mais ínfimo que poderia ocorrer, mas até tais níveis de hostilidade chega o sistema.

Portanto, nós temos posto mãos à obra e responderemos a estes enfurecimentos com solidariedade. Seguiremos apoiando nossos companheiros, estejam onde estiverem e não permitiremos que ocorra o que o sistema carcerário pretende que é isolá-los.

Em Madri, Córdoba, Zaragoza, Palencia ou onde quer que os levem, iremos com eles e onde quer que estejam seguiremos dizendo que os cárceres não são para reinserir, mas para destruir as pessoas e o seu entorno.

Porque a dispersão aumenta a repressão e contra sua repressão NOSSA SOLIDARIEDADE.

ABAIXO OS MUROS DAS PRISÕES!

LIBERDADE ANARQUISTAS E ANTIAUTORITÁRIOS PRESOS!

Os novos endereços são:

• PAUL JARA ZEVALLOS

Carretera M-241, Km. 5750
28595 – Estremera
Madrid – Espanha

• JAVIER GRIJALBO ADÁN

Autovía A-23, Km. 328
50800 – Zuera
Zaragoza – Espanha

• JAVIER GARCÍA CASTRO

Carretera Local P-120
34210 – Dueñas
Palencia – Espanha

• JORGE LINARES IZQUIERDO

Autovía Madrid – Cádiz, Km. 391
14014 – Córdoba – Espanha

• ENRIQUE BALAGUER PÉREZ

Carretera M-609, Km. 3,5
28791 – Soto del Real
Madrid – Espanha

claudicarnuncarendirsejamas.noblogs.org

Programa en Radio ELA, La Casa Incendiada

http://www.radioela.org/La-Casa-Incendiada-Claudicar-nunca.html

Programa en el que contamos con varios invitados en el estudio. En primer
lugar charlamos con una de las personas que fue detenida en la Operación
Piñata el pasado 30 de marzo, acusada de pertenencia a organización
terrorista pero que no ha sido enviada a prisión preventiva. Reflexiona
sobre las últimas operaciones contra el anarquismo, así como nos actualiza
la situación de las 5 personas que aún permanecen en prisión preventiva
por la Operación Piñata. http://claudicarnuncarendirsejamas.noblogs.org/

A continuación dos compañeros nos cuentan sobre un episodio represivo
entre el 24 de Abril y el 3 de mayo de 2013 en el que incluso sufrieron
prisión preventiva varios días, dentro del marco contra las movilizaciones
del Rodea el Congreso del 25 abril de ese año. Ahora que se han cumplido 2
años, este caso ha dado un giro fiscal.

Crónica SantanderSecuestra 23A

Para cerrar el programa conectamos telefónicamente con Gonzalo, uno de los
realizadores del documental “Ingobernables. Un recorrido por la Cataluña
anarquista del Siglo XXI”. Este trabajo audiovisual intenta acercarse a la
realidad del movimiento anarquista o antiautoritario en Cataluña,
abordando la conflictividad social de los últimos años: huelgas generales,
bloqueo al “parlament” , el movimiento de las indignadas, los procesos de
autoorganización en barrios y centros de trabajo o la revuelta de Can
Vies. https://ingobernablesdocumental.wordpress.com/

para escuchar o descargar el programa
http://www.radioela.org/La-Casa-Incendiada-Claudicar-nunca.html

La Casa Incendiada (miércoles 20:00 Radio ELA 100fm)
lacasaincendiada@radioela.org
www.radioela.org

Carta de Pol, anarquista preso por la Operación Piñata [Castellano, english, french, italian,greek, galego

Gracias a todos los compañeros que han tenido la iniciativa de traducir la carta a todos estos idiomas

………………………………………………………

Salud compañeros y compañeras y afines.

Me gustaría transmitir unas palabras hacia afuera como anarquista y tomando como válidas las múltiples posturas y visiones que el anarquismo puede adoptar, siendo todas ellas de igual validez siempre cuando busquen la destrucción del poder, la autoridad y el Estado. Creo que ahí reside lo hermoso de nuestras ideas y a mi entender todas estas vías pueden convivir y confluir de forma conjunta en busca de la tan ansiada liberación total.

Quiero expresar mi odio, repulsa y desprecio para todo lo que engloba el Estado, el poder, la autoridad y en especial la herramienta de aniquilación llamada cárcel, utilizando como uno de sus mayores exponentes el aislamiento.

Siempre he defendido la idea de que los anarquistas tienen que prepararse y asumir que en cualquier momento puede llegar el día en que tengas que ir a la cárcel y, a mi entender, es algo lógico ya que al querer destruir al Estado, éste intentará hacer que acabes encerrado para anularte, paralizarte y destruirte. Pero a pesar de todo esto, no lo conseguirán. No obstante si por cuestiones de la vida nunca te toca, mejor para cada uno.

Me gustaría comentar que me encuentro bien física y mentalmente. Sigo pensando igual que antes de entrar y si aún cabe, más reafirmado de mis ideas, con la cabeza bien alta y orgulloso de lo que somos. Soy como me comporto y me relaciono en la teoría y praxis y siempre con autocrítica para poder seguir creciendo ya que nunca dejamos de aprender y con lo que acabo de expresar no me siento mejor ni peor que nadie.

Quiero transmitir fuerza y ánimo a los compañeros, compañeras y afines y deciros con toda la fuerza y rabia que tengo que la lucha es el único camino. La represión con estos golpes busca que el  ámbito anarquista y afín se asuste y se paralice y que sólo se haga trabajo asistencial con los represaliados. No permitáis que eso ocurra y seguid firmes con vuestros proyectos y no dudéis en seguir diciendo lo que sois y pensáis.

¡Hasta conseguir la verdadera liberación total! ¡Que la solidaridad no sea sólo palabra escrita!

¡MUERTE AL ESTADO Y VIVA LA ANARQUÍA!

En el Centro Penitenciario Soto del Real, primavera de 2015

//////////////////////////////////////////////

English

Letter from Pol, anarchist prisoner of Operación Piñata
Salud comrades and affines.

I would like to communicate some words to the outside as an anarchist and taking as valid the multiple stands and views that anarchism can adopt, having all of them the same validity as long as they seek the destruction of power, authority and the State. I think that is there where the beauty of our ideas lives and in my opinion all these ways can coexist and come together in search of the so desired total liberation.
I want to express my hate, repulsion and contempt for everything that the State, power and authority involve, and especially the annihilation tool called prison, that uses isolation as one of its biggest exponents. I’ve always defended the idea that anarchists have to get ready and accept that at any moment, the day that you will have to go to prison can come and, in my opinion, it’s something logical that when you want to destroy the State, it will try to lock you up in order to stun you, paralyze you and destroy you. But despite everything, they will not get it. However, if due to life circumstances you never end up like that, better than good.

I would like to say that I feel good physically and mentally. I still think in the same way I used to before I came in here and I stay even more if possible by my ideas, with my head held high and proud of what we are. I am how I behave and I’m related with the theory and the praxis and always with self-criticism to continue growing, because we never stop learning and with this I express I don’t feel better nor worse than anyone.

I want to transmit strength and give encouragement to all comrades and affines and tell you with all my strength and rage I have that the struggle is the only way. With these kind of blows, repression seeks to scare the anarchist sphere and supporters and paralyze them so they only do assistance work with the repressed ones. Don’t let this happen and continue strong with your projects and don’t hesitate to keep saying what you are and what you think.

Until achieve true total liberation! Let’s make solidarity not only a written word!
DEATH TO THE STATE AND LONG LIVE ANARCHY!

Centro Penitenciario Soto del Real, spring 2015

//////////////////////////////////////////////////////////

French

Lettre de Pol, anarchiste prisonnier de l’Opération Piñata

Salut compagnons, compagnonnes et affinités.

Je voudrais transmettre quelques mots vers l’extérieur en tant qu’anarchiste et en estimant valides les multiples postures et visions que l’anarchisme peut adopter, celles-ci étant toutes de validité égale lorsqu’elles cherchent la destruction du pouvoir, de l’autorité et de l’Etat. Je crois qu’en cela réside la beauté de nos idées et, selon moi, toutes ces voies peuvent cohabiter et confluer de façon conjointe en vue de cette libération totale tellement désirée.

Je veux exprimer ma haine, ma répulsion et mon mépris pour tout ce qui englobe l’Etat, le pouvoir, l’autorité, et en particulier l’outil d’annihiliation appelé prison, dont l’un des principaux représentants utilisés est l’isolement.

J’ai toujours soutenu l’idée que les anarchistes devaient se préparer et assumer le fait qu’à n’importe quel moment peut arriver le jour de passer en prison et, selon moi, il s’agit de simple logique puisque si l’on veut détruire l’Etat, celui-ci essayera de faire en sorte de te faire enfermer pour t’annuler, te paralyser et te détruire. Mais malgré tout cela, ils n’y parviendront pas. Cependant, si ça ne t’arrive jamais, pour telle ou telle raison, ça vaut mieux pour tout le monde.

Je voudrais dire que je suis dans une bonne forme physique et mentale. Je continue de penser comme avant d’entrer et, si cela était possible, je me sens plus ferme dans mes idées, la tête bien haute et fier de ce que nous sommes. Je suis comme je me comporte et me relationne dans la théorie et la praxis, et toujors avec autocritique, afin de pouvoir continuer de grandir, car nous ne cessons jamais d’apprendre. Et avec ce que je viens d’exprimer, je ne me sens ni meilleur ni pire que personne

Je veux transmettre force et courage aux compagnons, compagnonnes et affinités et vous dire avec toute la force et toute la rage que j’ai que la lutte est le seul chemin. A travers ces coups, la répression cherche à ce que le milieu anarchiste et affinités prenne peur et se paralyse et s’en tienne à ne faire qu’un travail d’assistance de ceux qui ont été pris. Ne permettez pas que cela se produise et restez fermes dans vos projets, et ne doutez pas de continuer à dire ce que vous êtes et ce que vous pensez.

Jusqu’à parvenir à la véritable libération totale ! Que la solidarité ne soit pas que parole écrite !

MORT A L’ETAT ET VIVE L’ANARCHIE !

Du Centre Pénitentiaire de Soto del Real, printemps 2015

///////////////////////////////////////////////////////////////

Italian

Lettera di Pol, anarchico prigioniero dell’Operazione Piñata

Ciao compagni, compagne ed affini.

Vorrei trasmettere qualche parola all’esterno in quanto anarchico, e ritenendo valide le numerose posture e visioni che l’anarchismo può adottare, poiché hanno tutte uguale validità nel momento in cui cercano la distruzione del potere, dell’autorità e dello Stato. Credo che in ciò stia la bellezza delle nostre idee e, secondo me, tutte queste vie possono convivere e confluire nella ricerca della tanto desiderata liberazione totale.

Voglio esprimere il mio odio, il mio disgusto ed il mio disprezzo per tutto ciò che include lo Stato, il potere, l’autorità e in particolare lo strumento di annichilimento chiamato carcere, che usa l’isolamento come uno dei suoi rappresentanti principali.

Ho sempre difeso l’idea che gli anarchici debbano prepararsi ed assumere il fatto che ad ogni momento possa arrivare il giorno in cui devi andare in carcere e, secondo me, è una cosa logica, perché se cerchi di distruggere lo Stato, questo proverà a incarcerarti per annularti, paralizzarti e distruggerti. Nonostante tutto, non ci riusciranno. Comunque, se per una ragione o un’altra non ti tocca, meglio per tutti.

Vorrei aggiungere che sto bene fisicamente e mentalmente. Continuo a pensarla come prima di entrare e, se fosse possibile, mi sento ancora più convinto delle mie idee, con la testa ben alta e orgoglioso di quello che siamo. Sono come mi comporto e mi relaziono nella teoria e nella praxis, facendo sempre autocritica per poter continuare a crescere, poiché non si smette mai di imparare e, con quello che ho appena detto, non mi sento né migliore né peggiore di nessun’altro.

Voglio trasmettere forza e coraggio ai compagni, alle compagne ed agli affini, e dirvi con tutta la forza e la rabbia che ho che l’unico cammino è la lotta. Con questi colpi, la repressione vuole spaventare e paralizzare l’area anarchica ed intorni perché si faccia solo il lavoro di assistenza ai perseguitati. Non permettete che accada e rimanere fermi nei vostri progetti, e non esitate a continuare a dire quello che siete e pensate.

Fino ad ottenere la vera liberazione totale! Che la solidarietà non sia solo parole scritte!

MORTE ALLO STATO E VIVA L’ANARCHIA!

Nel Centro Penitenziario Soto del Real, primavera del 2015

//////////////////////////////////////////////////////////

Greek

Μαδρίτη: Γράμμα του Πολ, προφυλακισθέντα της επιχείρησης Πινιάτα

Γεια σας σύντροφοι, συντρόφισσες και συγγενικότητες.

Θα ήθελα να βγάλω προς τα έξω μερικά λόγια ως αναρχικός και αναγνωρίζοντας ως έγκυρες τις πολλαπλές τοποθετήσεις και οπτικές που μπορεί να συνεισφέρει ο αναρχισμός, και που είναι όλες τους ισάξιες κάθε όποτε στοχεύουν στην καταστροφή της εξουσίας, των Αρχών και του κράτους. Πιστεύω πως εκεί έγκειται η ομορφιά των ιδεών μας κι όπως το βλέπω εγώ όλες αυτές οι ατραποί μπορούν να συνυπάρξουν και να συμπλεύσουν από κοινού προς αναζήτηση της τόσο ποθητής συνολικής απελευθέρωσης.

Θέλω να εκφράσω το μίσος, την αποστροφή κι απαξίωσή μου για όλα όσα περιλαμβάνει το κράτος, η εξουσία, οι Αρχές και ειδικά αυτό το εργαλείο εξόντωσης που λέγεται φυλακή, με την απομόνωση ως ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά της.

Πάντοτε υπερασπίστηκα την ιδέα πως οι αναρχικοί θα έπρεπε να προετοιμαστούν και να συνειδητοποιήσουν πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να έρθει η μέρα που θα πρέπει να μπεις φυλακή και για μένα αυτό είναι κάτι το λογικό, μιας κι όταν επιδιώκεις να καταστρέψεις το κράτος αυτό θα επιχειρήσει να σε φυλακίσει για να σε εκμηδενίσει, να σε παραλύσει και να σε καταστρέψει. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, δεν θα τα καταφέρουν. Αν βέβαια για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν σου έλαχε να φυλακιστείς, τόσο το καλύτερο.

Θα ήθελα να ενημερώσω πως είμαι σε καλή φυσική και πνευματική κατάσταση. Συνεχίζω να έχω τα ίδια μυαλά με πριν και με το παραπάνω, επιβεβαιώνοντας τις ιδέες μου, με το κεφάλι ψηλά και περήφανος γι’ αυτό που είμαστε. Είμαι όπως συμπεριφέρομαι και σχετίζομαι στη θεωρία και στην πράξη, πάντα με αυτοκριτική για να μπορέσω να συνεχίσω να αναπτύσσομαι, αφού ποτέ δεν σταματάμε να μαθαίνουμε, χωρίς να θέλω να πω με δαύτο πως νιώθω καλύτερος ή χειρότερος από κανέναν.

Θέλω να στείλω τη δύναμη και το κουράγιο μου στους συντρόφους, στις συντρόφισσες και στις συγγενικότητες και να σας πω με όλο το σθένος και λύσσα που έχω πως ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος. Η καταστολή αποζητά με αυτά τα χτυπήματα να τρομάξει τον αναρχικό και φίλα προσκείμενο χώρο, να τον παραλύσει και να τον κάνει να ασχολείται μονάχα με τα ζητήματα στήριξης όσων έγιναν στόχος των αντιποίνων. Μην επιτρέπετε κάτι τέτοιο να συμβεί, συνεχίστε ακλόνητοι με τα εγχειρήματά σας και μην διστάζετε να συνεχίσετε να λέτε αυτό που είστε και σκέφτεστε.

Μέχρι να κατακτήσουμε την πραγματική συνολική απελευθέρωση! Η αλληλεγγύη ας μην είναι μόνο λόγια!

ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

Κατάστημα κράτησης του Σότο ντελ Ρεάλ, άνοιξη 2015

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Galego

[CP Soto del Real, Madrid] Carta de Pol, compañeiro anarquista preso por la Operación Piñata

Compas de ContraMadriz achégan esta Carta de Pol, que receberon no seu correo e fixeron pública no seu blog, para a súa publicación e difusión, ao que acedemos gostosas, traducimos e colamos:

95a78f3015bd19286b33c65657114fc4 A represión con estes golpes busca que o ámbito anarquista e afín se asuste e se paralice e que só se faga traballo asistencial con os represaliados. Non permitades que iso aconteza e seguide firmes con os vosos proxectos e non dubidedes en seguir dicindo o que sodes e pensades.

Saúde compañeiros e compañeiras e afíns.

Gustaríame transmitir unhas palabras cara a fóra como anarquista e
tomando como válidas as múltiples posturas e visións que o anarquismo pode adoptar, sendo todas elas de igual validez sempre cando busquen a destrución do poder, a autoridade e o Estado. Creo que aí reside o fermoso das nosas ideas e ao meu entender todas estas vías poden convivir e confluír de forma conxunta en busca da tan ansiada liberación total.

Quero expresar o meu odio, repulsa e desprezo para todo o que engloba o Estado, o poder, a autoridade e en especial a ferramenta de aniquilación chamada cárcere, utilizando como un dos seus maiores expoñentes o illamento.

Sempre defendín a idea de que os anarquistas teñen que prepararse e asumir que en calquera momento pode chegar o día en que teñas que ir ao cárcere e, ao meu entender, é algo lóxico xa que, ao querer destruír o Estado, este intentará facer que acabes encerrado para anularte, paralizarte e destruírte. Pero a pesar de todo isto, non o conseguirán. Non obstante se por cuestións da vida nunca che toca, mellor para cada un.

Gustaríame comentar que me atopo ben física e mentalmente. Sigo pensando igual que antes de entrar e se aínda cabe, máis reafirmado nas miñas ideas, coa cabeza ben alta e orgulloso do que somos. Son como me comporto e me relaciono, na teoría e na praxe, e sempre con autocrítica para poder seguir crecendo, xa que nunca deixamos de aprender e co que acabo de expresar non me sinto mellor nin peor que ninguén.

Quero transmitir forza e ánimo aos compañeiros, compañeiras e afíns e dicirvos con toda a forza e rabia que teño que a loita é o único camiño. A represión con estes golpes busca que o ámbito anarquista e afín asústese e paralícese e que só se faga traballo asistencial con os represaliados. Non permitades que iso aconteza e seguide firmes con os vosos proxectos e non dubidedes en seguir dicindo o que sodes e pensades.

Ata conseguir a verdadeira liberación total! Que a solidariedade non sexa só palabra escrita!

MORTE AO ESTADO E VIVA A ANARQUÍA!

No Centro Penitenciario Soto del Real, primavera de 2015